Żywy Różaniec – międzynarodowy ruch religijny założony w XIX w. przez Pauline-Marie Jaricot. Ma charakter modlitewny, a jego celem jest wspomaganie misji.
Uczestnictwo w Żywym Różańcu polega na przynależności do grupy zwanej różą. Każda osoba z róży przez miesiąc odmawia jedną z tajemnic różańcowych. Pierwotnie róża liczyła 15 osób, obecnie zaś – po modyfikacji Różańca przez Jana Pawła II– 20 osób.
Spotkania
Żywy Różaniec naszej parafii istnieje od samego początku jej powstania. Aktualnie jest dwanaście dwudziestoosobowych róż osób dorosłych.
W każdą pierwszą niedzielę miesiąca po Mszy św. o godzinie 11.00 jest odmawiana dziesiątka różańca i podana intencja ogólne i misyjna do omodlenia w danym miesiącu.
Obowiązki członków Żywego Różańca
- Zasadniczym obowiązkiem jest zapisanie imienia w Księdze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka Różańca.
- Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych (kto sześć razy z własnej winy opuści nabożeństwo, należy go wykreślić).
- Częste przystępowanie do sakramentów świętych oraz udział w procesjach maryjnych.
- Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
- Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika.
- Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modlitwach za spokój jego duszy.
Obowiązki zelatora
- Sprawdza obecność członków Żywego Różańca na nabożeństwie.
- Dostarcza tajemnicę z intencją modlitewną nieobecnym.
- Zachęca członków do gorliwej działalności apostolskiej, zwłaszcza wśród chorych i ubogich.
- Zbiera miesięczne składki, np. na Mszę świętą.
- Odwiedza chorych członków i otacza ich miłością.
- Czuwa, by róża posiadała pełny skład – 20 osób. Jest to jeden z ważniejszych obowiązków zelatora.
- Pilnuje, aby róża wypełniała zlecone sobie zadania apostolskie.
- Utrzymuje stałą łączność między różą a ks. Opiekunem.