Żywy Różaniec – międzynarodowy ruch religijny założony w XIX w. przez Pauline-Marie Jaricot. Ma charakter modlitewny, a jego celem jest wspomaganie misji.

Uczestnictwo w Żywym Różańcu polega na przynależności do grupy zwanej różą. Każda osoba z róży przez miesiąc odmawia jedną z tajemnic różańcowych. Pierwotnie róża liczyła 15 osób, obecnie zaś – po modyfikacji Różańca przez Jana Pawła II– 20 osób.

Spotkania

Żywy Różaniec naszej parafii istnieje od samego początku jej powstania. Aktualnie jest dwanaście dwudziestoosobowych róż osób dorosłych. 

W każdą pierwszą niedzielę miesiąca po Mszy św. o godzinie 11.00 jest odmawiana dziesiątka różańca i podana intencja ogólne i misyjna do omodlenia w danym miesiącu.

Obowiązki członków Żywego Różańca

  1. Zasadniczym obowiązkiem jest zapisanie imienia w Księdze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka Różańca. 
  2. Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych (kto sześć razy z własnej winy opuści nabożeństwo, należy go wykreślić). 
  3. Częste przystępowanie do sakramentów świętych oraz udział w procesjach maryjnych. 
  4. Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską. 
  5. Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika. 
  6. Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modlitwach za spokój jego duszy. 


Obowiązki zelatora

  1. Sprawdza obecność członków Żywego Różańca na nabożeństwie. 
  2. Dostarcza tajemnicę z intencją modlitewną nieobecnym. 
  3. Zachęca członków do gorliwej działalności apostolskiej, zwłaszcza wśród chorych i ubogich. 
  4. Zbiera miesięczne składki, np. na Mszę świętą. 
  5. Odwiedza chorych członków i otacza ich miłością. 
  6. Czuwa, by róża posiadała pełny skład – 20 osób. Jest to jeden z ważniejszych obowiązków zelatora. 
  7. Pilnuje, aby róża wypełniała zlecone sobie zadania apostolskie. 
  8. Utrzymuje stałą łączność między różą a ks. Opiekunem.